منم که کاسه به دستم منم که تاریکم

منم که کاسه به دستم منم که تاریکم
دو جرعه نور دهیدم ز باده ی خورشید
اگر چه دورم از آقای خود ولی از او
جدا نگشتنی ام چون بُراده ی خورشید