قتيل العبرات
آیا روایت گریه حضرت ابراهیم علیه السلام بر امام حسین علیه السلام صحیح است؟
امام رضا علیه السلام فرموده اند: وقتى كه خداوند به ابراهیم علیه السلام دستور داد به جاى فرزندش اسماعیل، قوچى را قربانى كند ولى ابراهیم علیه السلام تقاضا كرد كه خداوند اجازه بدهد كه او با دست خود فرزندش را ذبح كند تا به قلب او همان الم وارد شود كه به قلب پدرى وارد مى شود كه عزیزترین فرزندش را ذبح مى كند. تا در نتیجه درجه اهل ثواب نسبت به مصیبتها بالاتر برود. خداوند به ابراهیم علیه السلام وحى كرد: آن پدر در نزد تو عزیزتر است یا خودت را بیشتر دوست مى دارى؟ ابراهیم علیه السلام عرض كرد: او را من بیشتر از خودم دوست مى دارم. سپس خداوند فرمود: فرزند او را بیشتر دوست مى دارى یا فرزند خودت را. ابراهیم علیه السلام فرمود: فرزند او را. خداوند فرمود: ذبح اسماعیل با دست خودت بیشتر غم و رنج دارد یا كشته شدن فرزند آن پدر به دست دشمنان. ابراهیم علیه السلام فرمود: كشته شدن فرزند آن پدر به دست دشمنان مرا بیشتر اندوهناك مى كند. لذا خداوند به ابراهیم علیه السلام وحى كرد كه: اى ابراهیم، عده اى گمان مى كنند از امت محمد(صلی الله علیه و آله) هستند و در آینده حسین علیه السلام فرزند محمد(صلی الله علیه و آله) را خواهند كشت مانند كشتن گوسفند قربانى و به او و اهل بیتش ظلم و ستم خواهد كرد. آن طایفه با انجام این كار مستوجب خشم من خواهند شد. ابراهیم علیه السلام از شنیدن این واقعه گریه كرد.
پس خداوند به ابراهیم علیه السلام وحى فرمود: اى ابراهیم علیه السلام، تو این جزع خود را كه اگر فرزندت را ذبح مى نمودى تبدیل به جزع براى قتل حسین علیه السلام مى نمودى، لذا من براى تو بالاترین درجه ثواب را در برابر صبر در مصیبت ها لازم كردم.
(1). الجواهر السنیة-كلیات حدیث قدسى، ص: ۴۹۷ و عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج۱، ص: ۲۱۱.
http://www.soalcity.ir/node/1986