#سخن_علماء
#حجت_الاسلام_انصاریان
✍خسارت دوم #گناه: دورى از قرب حق
? درباره خسارت دوم امام (ع) مىفرمايد:
«وَ جَلَّلَنْىِ الّتَبَاعُدُ مِنْكَ لَبَاسَ مَسَكَنَتِى.»
و دورى از تو جامه درماندگى بر تنم پيچيده.
?صحيفه سجاديه، به تحقيق مؤسسه امام مهدى عجّل الله فرجه الشريف، ص 401
?به تدريج گناه باعث دور شدنم از حضرتت شده است. اين دورى تا جايى ممكن است ادامه پيدا كند كه من را از هر عبادتى و خدمتى خلع سلاح نمايد و زمينگير سازد:
?«ثُمَّ كَانَ عَاقِبَهَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوءى أَن كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ».
سپس عاقبت کسانی که کارهای زشت انجام دادند این شد که آیات خدا را تکذیب کردند و آنها را مسخره می کردند.
? (روم/10)
«گناه»، وقتى زمانش طولانى شود و دائمى گردد و به تعبير خود قرآن، «مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ»: پى در پى شود؛ پيوسته شود، تا وقت مرگ باعث مىشود كه تمام نيروهاى معنوى انسان از دست برود و او تبديل به ?«اولئِكَ كَالْأَنْعَامِ» (همانند چهارپایان) ?(اعراف: 179) گردد؛ كه ديگر نمىتواند نه قدم عبادت بردارد، ونه قدم خدمت. اين گونه، «گناه»، انسان را خلع سلاح مىكند.