#سخن_علماء
#حجت_الاسلام_انصاریان
✍خسارت سوم #گناه: مرگ قلب
امّا ضرر و خسارت سوم گناه كه سنگينترين خسارت است، و در بيان آن، امام زين العابدين عليه السلام خود متأثّر شده و در پيشگاه پروردگار به التماس و گريه مىافتد:
?«وَ امَاتَ قَلَبِى عَظَيمَ جَنَايَتِى» (بزرگى جنايتم دلم را ميرانده)
?صحيفه سجاديه، همان.
«گناه»، باعث مرگ قلب مىشود. وقتى قلب بميرد خدا در افق يك مّيت، چه طلوعى دارد؟ خدا اگر بخواهد با صفاتش طلوع كند، طلوع حضرت حىّ در افق حىّ خواهد بود. هيچ وقت حضرت حىّ در افق ميت، طلوع نمىكند، ميّت هر كس مىخواهد باشد. تمام دنيا، يا مىگويند دفنش كنيد، يا او را بسوزانيد. همه هندوها مىگويند، مرده را بسوزانيد. حالا اين جنازه، روزگارى نهرو بوده است يا گاندى، يا راجيو؛ چون اين جنازه، ديگر هيچ فايدهاى ندارد، جز اين كه محو شود. غيرهندوها هم مىگويند، اين جنازه متعلّق به هر كس مىخواهد باشد. حالا زمانى اين جنازه متعلّق به رئيس جمهور آمريكا بوده است، يا وكيل، يا سناتور، يا وزير، يا بهترين تاجر، فرقى نمىكند. الآن بايد هر چه زودتر چالهاى بكَنيد و او را در آن بيندازيد و سرپوشى بر آن بگذاريد و برويد كه نكند اين جنازه متلاشى شود و بوى تعفّنش شما را اذيت كند.
خدا چه طلوعى دارد كه از افق ميّت طلوع كند: «اللَّهُ لَا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَىّ»؟ ?«بقره: 255.»
حىّ خودش دستور داده، مرده را دفن كنيد؛ يعنى او هيچ فايدهاى ندارد، و خودش باز دستور داده كه او را در قبر گود دفنش كنيد كه نكند بعد از متلاشى شدنش، آسيبهاى آن، مردم شهر را بگيرد. خلاصه اين كه حضرت حىّ گفته است كه مرده را دور بياندازيد، آن وقت خودش هم مىآيد از افق اين ميت طلوع اوصافى بكند؟ قلب مرده، نه محلّ طلوع رحمانيت است، نه محل طلوع رحيميت؛ نه محلّ طلوع حكمت است، نه محلّ طلوع لطف؛ نه محلّ طلوع مهر است، نه محلّ طلوع رزاقيت؛ نه محلّ طلوع ربوبيت.
اميرمؤمنان (ع) اين قلب مرده را در سينه هر كس ديد، چنين توصيف نمود: «فَالصُّورَهُ صُورَهُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَيَوَان».(صورت صورت انسان است، و قلب قلب حيوان) ?«نهجالبلاغه، خطبه 85.»
قيافه، قيافه آدميزاد است و قلب، قلب حيوان؛ يعنى دل، دلِ شتر، گاو، الاغ، سگ و گرگ است. اين دلمردگى، خسارت «گناه» است.
«توبه»؛ يعنى به سوى عزت رفتن. «توبه»؛ يعنى رفتن به سوى اين كه صلاح از دست رفته را برگرداند. «توبه»؛ يعنى مرده را زنده كردن.
_____________