اگر دشمنان اهل بیت(ع) و قتله امام حسین(ع) را لعن نکنید، ناگهان میبینید وسط میدان آنها قرار گرفته و مدافع آنها میشوید…
??
آیتالله میرباقری:
«لعنْ يکي از عبادات بسيار بزرگ است و تبعات عمل دشمنان اهل بيت(ع) را از ما جدا ميکند چرا که آنها به دنبال چنگاندازي به انسان هستند و تبعات عمل آنها با لعن، از ما جدا ميشود.
در عالم غير از اين صحنههاي ظاهري که ما میبينيم، صحنههاي باطني نيز وجود دارد و شيطان و نيروهايش امواج خود را به سوي انسان ميفرستند! اگر ما تبري نجوييم و لعن نکنيم آن امواج به ما اصابت کرده و گرفتارمان ميسازند؛ اما اگر انسانْ اهل لعن بود، اين امواج از وي جدا ميشوند.
لعن و برائت، صف ما را از آنها جدا ميکند و اجازه نميدهد که تبعات عمل شيطان و قتله امام حسين(ع) ما را بگيرد. ? اگر لعنشان نکرديد ناگهان ميبينيد وسط ميدان آنها قرار گرفتهايد و مدافع آنها شده و به آنان گره ميخوريد؛ لعن دائماً صف انسان را نگه ميدارد؛ لذا در برخي روايات نقل شده که بعضي از لعنهايي که براي دشمنان نبي اکرم(ص) و اهل بيتشان(ع) گفته ميشود مانند اين است که انسان در جنگ بدر و احد و در کنار نبي اکرم(ص) هزاران تير به طرف لشگر دشمن پرتاب کرده باشد.
در جنگ دو صحنه وجود دارد: در صحنهاي همين تير و سلاح هايي است که ميبينيد، و صحنه ديگر، ? باطني است؛ در آن صحنه آنچه مانع ميشود که هجوم دشمن بر شما مؤثر واقع شده و شما را اسير کند، تبري جستن است.
لعن يعني اينکه انسان بخواهد خدا آنها را از محيط رحمتش دور کند و آرزوي انسان اين باشد که آنها به خاطر کارهايي که کردند از رحمت خداي متعال دور باشند. بيشک مضمون روايت است که آن قدر عمل آن ها زشت و قبيح است که اگر همه عالم به نحوي در اين عمل زشت شريک شوند يا از آن دفاع کنند بدون ترديد خداي متعال همه را عذاب ميکند».۹۳/۸/۱۳
@ostadmirbaqeri