آیت الله میرباقری:
«فتنهای که پس از رحلت نبی اکرم(ص) رخ داد، فتنهاي است که تاريخ را دربر ميگيرد و از سر همه ميگذرد! کسي که دستش در دست امام(ع) نباشد، غرق مي شود… اين فتنه، خيلي بزرگتر از اين است که فلاسفه، عرفا، متکلمين و سياستمداران از عهده آن برآيند؛
? کسي كه ميتواند اين کار را به انجام برساند [و این فتنه را جمع کند]، سيدالشهدا(ع) است. ايشان در اين ميدان وارد شدند و به خدا توكل كردند و چه توکل عجيب و فوق العادهاي!
اگر ابراهيم خليل، اسماعيل و هاجر را كنار كعبه آورد، سيدالشهدا(ع) هم اهلبيتش را [با خود] آورد. بعضیها ميگفتند آنها را با خود به اين ميدان نبر! فرمود: «ان الله قد شاء ان يراهن سبايا؛ خداوند چنین خواسته است که آنان به اسارت برده شوند».
کدام توکل بالاتر است؟ قرباني کردن اسماعيل يا قرباني كردن شبيه ترين مردم به رسول خدا(ص) و او را به تيغ آن درندهها سپردن؟
خدا حامي اين خون است و کار امام حسين(ع) قطعاً به نتيجه ميرسد. مزد اين خون، ظهور حضرت بقيه الله(ع) است که همه بساط باطل را جمع ميکند و اين، نتيجه آن توکلهاست». (محرم ۹۲)