کلام شهدا:شهيد اسد الله محلي

 

و این همه انحرافاتی که ما در زندگانی و در این حیات چند روزه، دچار آن می‌شویم، ناشی از یک چیز است و آن اینکه یا ما اصلاً نمی‌دانیم چرا به این جهان آمده‌ایم و اصلاً چرا خداوند ما را خلق کرده است یا اگر بر این معنا واقفیم، اعتقاد و یقین به آن نداریم یا از اراده و عزم راسخی برخوردار نیستیم و به دنبال آن اعتقاد، واردِ عمل نمی‌شویم . شهيد اسد الله محلي

خاطره ای از شهدا

 حاج عباس کریمی رفتار و كردارش با پذيرفتن فرماندهي لشگر تغيير نكرد و او كسي نبود كه اين القاب را افتخاري بداند به همين خاطر هيچ وقت نخواست عنوان كند كه فرمانده لشگر است زيرا بسيجيان را فرماندهان واقعي جنگ مي‌دانست. بعد از عمليات خيبر، مشغله‌اش زياد شد و دير به خانه مي‌آمد. او چيزي نمي‌گفت. من هم نمي‌پرسيدم تا اينكه يك روز از طرف لشگر تلفن مخصوصي را در خانه ما نصب كردند و گفتند: «اين مخصوص فرماندهي است و عباس فرمانده لشگر 27 محمد رسول الله (ص) است.» او با اينكه فرمانده لشگر بود حقوق كمي‌ مي‌گرفت. هنگام شهادت ميزان حقوقش 2900 تومان بود. اموالي را كه در اختيار داشت متعلق به خداوند و تمامي‌ مردم مي‌دانست و معتقد بود كه او وظيفه نگهباني از آنها را بر عهده دارد و اجازه نمي‌داد بيت‌المال حتي يك سر سوزن جابجا شود.
راوي:همسر شهيد عباس کریمی
منبع : خاطراتی از کتاب: دجله در انتظار عباس
منبع کلام شهدا:سايت وصيت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.