استاد سید محمدمهدی میرباقری:
«عاشورا، مظهر محبّت ولیّ خدا به ماست. ? در هيچ کجاي عالم، اينطور صحنه محبت ولیّ خدا به دوستان و شيعيانش ظهور پيدا نکرده است.
چه کسی را ديدهايد که ششماههاش را روي دست بگيرد که ما هدايت بشويم؟ چه کسي را ديدهايد حاضر شده صداي العطش از بچههايش در بيابان بلند بشود، که خدا دست ما را بگيرد؟
کجاي تاريخ، شما سراغ داريد يک امامي حاضر شده باشد نزديکترين عزيزان خودش اسير بشوند؟ ? همه ميگفتند ای حسین(ع) اينها را با خود نبر! خودت ميروي، چرا زن و بچه با خودت ميبري؟ اينها ناموس رسول خدا(ع) هستند. آیا اینها را امام حسين(ع) نميدانست؟! آیا آنچه ابنعباس ميديد، امام حسين(ع) نميديد؟!
امام حسين(ع) فردا وقتي عزيزانش را جمع کرد، نگاه کرد و شروع به گريه کرد… در آينه آنها [همه چیز را] ميديد…
شما چه کسي را سراغ داريد که نواميس خودش را به آن صحنههاي سنگين اسارت آورده باشد، براي اينکه دست ما را بگيرد؟». (محرم ۸۱)