من با کمالِ میل به این جبهۀ مقدّس میروم [که] برای پیروزی اسلام است؛ چون ما به خودمان تعلّق نداریم، یعنی خَلق نشدهایم تا راحتطلب یا در پی آسایش دنیوی باشیم. در آخر، ما باید به سراغِ مرگ برویم. مگر انسان یکدفعه بیشتر میمیرد؛ پس چه بهتر که آن یکدفعه هم در راه خدا باشد. شهید یدالله خلیلوند دیزجی |
|
خاطره ای از شهدا
ساعت ده يازده بود كه آمد، حتي لاى موهايش پر از شن بود. سفره را انداختم. گفتم «تا شروع كنى، من ليلا رو بخوابونم.» |