استاد سید محمدمهدی میرباقری:
«من از درمان و درد و وصل و هجران / پسندم آنچه را جانان پسندد…//
اين، خاصيت محبت است. مقام محبت، انسان را به مقام رضا ميرساند. و انسانِ رضا، دايم غرق در خوشي و ابتهاج است.
اين روايت شريف در کتاب کافي است، مرحوم کليني (زاد الله في درجاته) نقل کردند. «إِنَّ اللَّهَ بِعَدْلِهِ وَ قِسْطِهِ جَعَلَ الرَّوْحَ وَ الرَّاحَةَ فِي الْيَقِينِ وَ الرِّضَا وَ جَعَلَ الْهَمَّ وَ الْحَزَنَ فِي الشَّكِّ وَ السَّخَطِ»؛ خداي متعال يک تقسيم کاملا عادلانه کرده. از هر نظر، عادلانه است. حقيقتا هم همينطوري است. خداي متعال يک تقسيم عادلانه کرده. آن تقسيم عادلانه اين است: «جَعَلَ الرَّوْحَ وَ الرَّاحَةَ» نشاط و آسايش، خوشي و راحتي را در دو چيز قرار داده: «فِي الْيَقِينِ وَ الرِّضَا»؛ در يقين و رضا.
?انساني که به مقام يقين رسيد، خداي متعال را شناخت، يقين کرد که عالم با تدبير او ميچرخد، به خوشی و راحتی میرسد».(جلسه ۳ محرم ۸۱)