«اربعین تجلی اربعین اهل بیت (ع) است.

استاد سید محمدمهدی میرباقری:

«اربعین تجلی اربعین اهل بیت (ع) است. اهل بیت  یک چله از کربلا رفتند و هر لحظه اشتیاق و شوق و معرفتشان به امام حسین(ع) بیشتر شده بود. تمام افراد کاروان که از کربلا می رفتند عارف به مقامات امام حسین(ع) بودند. بلاهای کربلا به شام و کوفه و بازگشت را طی کردند و هر لحظه مشتاق تر شدند و با اشتیاق به کربلا آمدند و زیارت مشتاقین حاصل شد. یک تجلی از زیارت مشتاقین در اربعین واقع می شود.

هرچه به سمت ظهور نزدیکتر می شویم این تجلی پررنگ تر و فراگیرتر خواهد شد.
این تلقی پیش می آید که اربعین نمونه ای از عالم ظهور است. در عصر ظهور، همه حول امامشان جمع می شوند و مشترک‌المال هستند و توکل در آنها موج می‌زند. مالی در مقابل امامشان ندارند؛ یعنی دست در جیب هم می‌کنند که شما این را در اربعین می‌بینید. امنیت و تامین رزق وجود دارد مثل دوره ظهور که یک نفر تنها از شهری به راه می افتد و احساس ترس نمی‌کند؛ لذا ذکر شده است که وقتی حضرت مهدی(عج) ظهور می کند ممکن است که بانویی ظرفی از جواهرات، با خودش از این طرف عالم به آن طرف عالم حمل کند و احساس خطر نکند.
داریم که وقتی دستور داده شد که مسلمانان از مکه به مدینه بروند، مسلمانان نگران بودند. این آیه نازل شد که «وَ كَأَيِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُها وَ إِيَّاكُم»; چهارپایان و پرندگان غذایشان را با خودشان حمل نمی‌کنند. خدا روزی آنها را می‌دهد و تمام آنها سیر برمی‌گردند. این توکل است.
شما در اربعین جلوه‌ای از توکل را می‌بینید که فردی به تنهایی راه می‌افتد و کسی هم گرسنه نمی‌ماند و همه پذیرایی می‌شوند. کسی بیش از نیاز برنمی‌دارد؛ فداکاری و ایثار می‌کنند». (۹۲/۹/۳۰)