قیمت هر انسان به معرفت اوست و معرفت است که کیفیت و نوع عبادت را تعیین میکند. برای این میگوییم همهی خوبی ها و قشنگی های عالم در وجود پیامبر اسلام جمع است که ایشان از همه عارف تر است.
امام سجاد (علیهالسلام) در دعای خود بر چیزی شکر میکند که در بین مردم مرسوم نیست؛ و آن «وجود نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) است. امام (علیهالسلام) با بیان این منتِ خدا بر انسان در فراز آغازین دعا، خداوند را در مقابل این نعمت بزرگ حمد و ستایش نموده و میفرماید:
«اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ أَمِینِکَ عَلَی وَحْیکَ وَ نَجيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَصَفِيِّكَ مِنْ إِمَامِ الرَّحْمَةِ، وَ قَائِدِ الْخَیرِ، وَ مِفْتَاحِ الْبَرَکَةِ كَما نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ= خدایا بر محمد (صلی الله علیه و آله) درود فرست که امین وحی، نجیب ترین و برگزیدهترین بندگانت است. آنکه پیشرو در رحمت و رأفت و خیر و کلید برکات و خیرات بود و تن و جان در راه ادای تو به رنج انداخت».
آن حضرت در این فراز دعا، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را این گونه معرفی میکند:
- امین وحی الهی( بی تغییر و تبدیل و کم و زیاد پیام خدا را به مردم رسانید)؛
- برگزیده خدا، و برگزیده تو از میان آفریدگانت؛
- دوست خدا، و دوست تو از بندگانت؛
- پیشوای رحمت و مهربانی، امام الرحمه؛
- پیشاهنگ خیر و نیکی، و قائد الخیر؛
- و کلید برکت و نیکبختی.
پیامبر «امین بر وحی الهی» است. یعنی آنچه از خدا گرفته، بدون کم و کاست به مردم ابلاغ نموده و اشتباه و خطایی نمیکند. به تعبیر قرآن کریم: «وَ مَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى، إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى= و از سر هوس سخن نمى گويد». یعنی آنچه از جبرئیل دریافت نمود، تمام آنچه بود که جبرئیل به ایشان تحویل داد. اين که حضرت از سر هوای نفس سخن نمیگفت، فقط شامل وحی نيست، بلکه شامل سخن گفتن معمولی نیز هست. یعنی حضرت هرگز از سر هوای نفس حرفی نمی گوید.
معنی «امام الرحمة» بودن پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) چیست؟
معنی «امام الرحمه» بودن حضرت این است که مردم باید بدانند که آنچه را پیامبر (صلی الله علیه و آله) برای آنها آورده، تحمیل و بار مزاحمت برای آنان نیست، بلکه همه زیبایی و رحمت و کرامت و خیرات و هدیهای عظیم برای مردم بوده تا توجیه شوند که چگونه در این عالم زندگی کنند و برای ابدیت خود چگونه فکر و عمل کنند.
خدا در آیه 107 سوره انبیا فرمود: «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ للعالمین= ما تو را فقط به عنوان رحمت برای خلق فرستادیم». معدن رحمت دنیا و آخرت، وجود پیامبر (صلی الله علیه و آله) است.
رمز موفقیت پیامبر اکرم (صلیالله علیه و آله و سلم) در برقراری رابطه عاطفی خوب با اعراب متعصب است که توانست عرب جاهلی که از هیچ قومی تأثیر نمیگرفت و تغییر نمیکرد، آنچنان متغیر کند که بهترین افراد تربیت شدند.
«وَ قَائِدِ الْخَیرِ= راه رفته و مقصدشناس است». راه خدا را اشتباه نمی گیرد و از پیچ و خمها آگاه است تا کاروان هستی را به سعادت برساند. تمام مسیر و پیچ و خم را طی کرده است. نه تنها نفس خودش از تمام عوالم رد شده، بلکه احاطه کامل بر مسیر آمدن و بازگشت دارد. «قاعدالخیر» یعنی بهترین چیزها را شناسایی و به آنها راهنمایی میکند. کسی میتواند چنین ادعایی کند و بهترین ها را به بشر معرفی کند که تخصص داشته باشد و ساختار وجود انسان را بشناسد و چه کسی بهتر از رسول اکرم صلوات الله علیه.
«وَ مِفْتَاحِ الْبَرَکَةِ= کلید برکت» است.
کلید همه برکات به معنای حقیقی، وجود نازنین رسول (صلی الله علیه و آله) است. یعنی جذب مبارکات یعنی هر چه می خواهی جذب کنی، مبارک باشد، رسول الله کلید خیر است و ما را به خزانه خیر و برکت می برد.
یکی از مصادیق برکت پیامبر(صلی الله علیه و آله)، لیله القدر است که خدا به ما داده است. حداقل 80 سال و حداکثر نمی دانیم؛ چون حد ندارد.
بنابراین، اگر ما بخواهیم زندگی پیامبر گونه داشته باشیم، مبنایش اطاعت از خداوند تبارک و تعالی و پیامبر (صلی الله علیه و آله) است. انسان بايد در لباس رسول الله برود و همه سختیها را تحمل کند تا بتواند مثل پيامبر (صلی الله علیه و آله) شود.
برگرفته از شرح دعای صحیفه سجادیه جلسه 107