آیتالله بهجت قدسسره:
پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم مظهر صفت خاصۀ رحمت حضرت حق تبارکوتعالی و «بِالْمُؤْمِنِینَ رَئُوفٌ رحِیمٌ؛ نسبت به مؤمنان بسیار مهربان و دلسوز» و آیینهدار جمال حق است که نور رحمت در او به ظهور پیوسته و از او به دیگران میتابد. نظیر آیینهای که نور آفتاب در آن تابش نماید و از آن به دیگری منعکس شود، که در حقیقت روشنی آفتاب است، نه آیینه.
خداوند متعال خطاب به آن حضرت میفرماید: «لَعَلک بَاخِعٌ نفْسَک أَلا یکونُواْ مُؤْمِنِینَ؛ چهبسا برای اینکه آنان ایمان نمیآورند، جان خود را میفرسایی».
و نیز میفرماید: «فَلاَ تَذْهَبْ نَفْسُک عَلَیهِمْ حَسَرَاتٍ؛ مبادا جان تو بهخاطر آنها از روی حسرتهای پیدرپی بفرساید»؛ یعنی مگر میخواهی از سختی و ناراحتی جان دهی که اینگونه از شدت رحمت و رأفت بر مؤمنین، در هدایت و ایمانآوردن آنها خودخوری میکنی؟!
در محضر بهجت، ج۱، ص۳۰۹