پرواز در بهشت با تحمل سختی های دنیاممکن است

ما پنج شأن وجودی «جمادی، گیاهی، حیوانی، عقلی و فوق عقلی» داریم. هر یک از اینها کشش به سمت کمالات خودشان را دارند.چون هر یک از آنهاشوون وجودی انسان، نیازهای خاص خودش را دارد. اما هنر انسان باید این باشد که بتواند همه ی این شوون را عادلانه تغذیه کند. ولی مهمترین بخش وجودی مان؛ فوق عقل یا بخش جاودانگی ماست. بخش فوق عقل، فقط مربوط به آخرت نیست، بلکه اگر درست تغذیه شود، سایر بخش ها تحت کنترل درآمده و موجب خوشبختی انسان می شود.

اگر انسان بخواهد به رشد انسانی برسد، باید بتواند بخش های؛ جمادی، گیاهی و حیوانی خودش را کنترل و مدیریت کند. انسان با این مدیریت، باید بتواند علاوه بر این که بخش اصلی اش را خوب تغذیه و رشد می دهد، بتواند بر موانع و کشش های سایر بخش ها نیز، غلبه کند.

برای قدرت پیدا کردن بخش فوق عقلانی، باید غذای معنوی خورد تا قوی شد و به سمت بهشت پرواز کرد. غذای بخش فوق عقلانی چیست؟:«یاد» خدا و یاد بهشت.

«یاد» سفیر خداوند است که در دل انسان می افتد  و انسان را به سمت حق تعالی و بهشت می کشاند. از این رو خداوند برای این که بخش فوق عقلانی ما را تغذیه کند، عبادت را قرار داده است.

مهمترین ارزش عبادت، خلوت کردن با معشوق است. یعنی دائما بنشینی با معشوقت حرف بزنی و برای پرواز بهتر و غلبه بر بخش های پائین تر وجودت، از او کمک بخواهی.

سختی هایی که تو باید در برابر آنها صبر کنی سه تا هستند:

اطاعت خدا که انسان باید حرف خدا را گوش کند؛

معصیت که انسان گناه نکند؛

صبر بر مصیبت، مثل بیماری ها، طلاق ها و…

اگر تو بتوانی بر همه مصائب صبر کنی؛ هم کفاره گناهات می شود و هم درجات آخرتی نصیبت می شود. چون سختی ها روح را قوی می کنند و به اسماء الهی می رسی و قرب پیدا می کنی. اما گاهی سختی ها بخاطر قصورهای خودمان است. اما حتی در این صورت خدا به ما اجر می دهد.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «اگر شما می دانستید چه چیزهای برای شما ذخیره شد، هرگز به خاطر چیزهایی که از دست شما رفته ناراحت نمی شدید».

بنابراین، با یاد خدا و بهشت، سختی های دنیا را تحمل کنیم و به خاطر کمبودها غصه دار نشویم.