? نباید قرآنی حرف بزنيم و عُرفی فکر بکنيم!

? نباید قرآنی حرف بزنيم و عُرفی فکر بکنيم!
?مسابقات قرانی مثل مسابقات المپیادی نیست!

?ما نبايد بگوييم به فلان مقام رسيدن سخت است، مجتهد شدن سخت است،حکيم شدن سخت است، اينها خيلي سهل و آسان است. سرّش اين است که به ما گفته سرعت بگيريد: ﴿سَارِعُوا﴾ به ما گفته سبقت بگيريد: ﴿فَاسْتَبِقُوا﴾

?اما ما نبايد اُخروي حرف بزنيم و دنيوي فکر بکنيم! قرآني حرف بزنيم و عُرفي فکر بکنيم! اين‎طور نباشد. آنکه ما از مسابقه مي‌بينيم اين است که يک جا خطّ‌کشي است يک افراد مي‌دوند تا هر کدام زودتر به آن مقصد برسند ؛اين معني مسابقه است؛ اما مسابقات قرآني اين‎طور نيست، که جايي خطّ‌کشي باشد ما بايد بدويم با سرعت و سبقت به آنجا برسيم اين نيست. در مسابقات قرآني آنجا که پايان راه است که ما بايد با سرعت به آنجا برسيم، سبقت بگيريم تا به آنجا برسيم، آن ايستا نيست، جامد نيست، بلکه ما اگر يک متر به سرعت به طرف او مي‌رويم، او دَه متر به سرعت به طرف ما مي‌آيد، اين معني مسابقه است. اين مسابقات المپيادي نيست، اين مسئله ﴿مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا﴾ با آن روايت نوراني تفسير مي‌شود.  فرمود اگر شما يک قدم به طرف ذات اقدس الهي برويد، فيض او هروله‌کنان به طرف شما مي‌آيد و انسان زود به مقصد مي‌رسد.

?ما با اين مسابقه حالا چرا عقب بيفتيم؟ چرا ما شيخ انصاري نشويم؟ چرا ما آخوند خراساني نشويم؟ چرا ما فلان حکيم نشويم؟ اين راه باز است. راه سخت است؛  ولي او زودتر از ما حرکت مي‌کند.

?لذا او اگر «سَرِيعَ‏ الرِّضَا» است،«سريع الافاضة» هم است. اينکه شما مي‌بينيد برخي‌ها مثل علامه حلّي(رضوان الله عليه) در دوران کم‌سنّي و کم‌سالي به مقاماتي رسيدند همين است؛ اينها يک قدم را البته با اخلاص و با توحيد برداشتند، فيض الهي هم دَه قدم به طرف آنها آمد، چرا ما نرويم؟ اين فيض‌هاي فراواني که او با دو دستي دارد مي‌دهد، او «بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالْعَطِيَّةِ»است، با احترام هم مي‌دهد، بي‌منّت هم مي‌دهد. او «دَائِمَ‏ الْفَضْلِ‏ عَلَی الْبَرِيَّةِ»است…

?{ #تفسیر_سوره_ق 95/9/15}

?مطالب و بیانات آیت الله جوادی آملی?
??https://telegram.me/hakimjavadiamoli