امام علی و فدک 4

خبر به گوش حضرت علی(عليه السلام) رسید و برای نهی از منکر ، فرزندش حسن مجتبی (عليه السلام) را فرستاد و با آنان در این باره سخن گفت. آن عده وقتی دیدند حکومت علوی در پی جلوگیری از این کار برآمده است، فریاد زدند: ای وای، سنت عمر را می خواهند نابود کنند.(۵)
با وجودی که امام علی(عليه السلام) مردم را آگاه نمود که در زمان پیامبر (صلي الله عليه واله وسلم) چنین نمازی متداول نبود، و این نماز در زمان عمر بنا نهاده شد و رسول خدا اجازه نداد نمازهای مستحبی به جماعت خوانده شود، مردم حاضر نشدند از سنت عمر چشم پوشی نمایند و تابع فرمان امام علی(عليه السلام) باشند. بنابراین چگونه حضرت می توانست فدک را به فرزندان فاطمه(عليه السلام) پس بدهد؟
از سیاست های ابوبکر و عمر این بود که فدک از دست حضرت زهرا(عليه السلام) و فرزندانش جدا باشد. حال اگر حضرت علی(عليه السلام) فدک را می گرفت، فریاد سر می دادند که ای وای، علی برخلاف سیاست عمر عمل می کند! نیز حضرت را متهم می کردند که غاصب است! حضرت با وجود چنین اوضاعی نمی توانست فدک را پس بگیرد.(۶)
پی نوشت ها:
۱- نهج البلاغه، صبحی صالح، نامه ۴۵.
۲ – علل الشرایع، صدوق، باب العلل التی مِن أجلها ترک فدکاً.
۳- ترجمة گویا و شرح فشرده نهج البلاغه، ج۳، ص ۴۴۵ و ۴۴۶.
۴- نماز تراویح نمازی است که اهل سنت به عنوان نماز مستحبی در شب های ماه رمضان به صورت جماعت به جا می آورند و هر شب یک جزء قرآن را در آن می خوانند و این شیوه و سنتی است که از عمر، خلیفة دوم بر جای مانده است.
۵- شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ، ج۱۲، ص ۲۸۲.
۶- سلطان الواعظین شیرازی، شب های پیشاور، ص ۷۱۰.