دروازه های نور را، بستند و ما و تیرگی،

دروازه های نور را، بستند و ما و تیرگی،
کی می رسی و ناگهان، دروازه را وا می کنی ؟
باغ زمستان دیده ام، با شاخه هایی یخ زده
کی تو بهار، ناگهان! ما را شکوفا می کنی ؟