تمام هستي ام را خاك قدمت مي كنم
تا شايد نظرى به جاده دلم بيندازى
، چرا كه تو آفتاب يقينى
، كه اميد فرداها هستى
، تو بهار رؤيايى
كه مانند طراوت گل سرخ مي مانى
و نرم و سبز و لطيفى
، تو معنى كلمات آسمانى هستي
كه دستهايش براى آمدنت
به زمين دعا مي كند.