بيا که بي‌تو جهان، از گلايه لبريز است

#شعر_مهدوی

بيا که بي‌تو جهان، از گلايه لبريز است
بهار، بي‌تو به رنگ غروب پاييز است
بيا که فاجعه مي‌بارد از زمين و زمان
ز اشک و خون، دل يارانِ حق، گهر ريز است
بيا! به گوش دل ما سرودِ مهر بخوان
بيا که صحبت عشّاق، بس دل‌انگيز است
بيا! جهان زِ وجود شهيد، رنگين شد
بيا که ناله انسان، گلايه‌آميز است