#مهرباني_مظلوميت_اضطرار

#مسابقه_مهدویت # شماره 7
#درسنامه_آشنایی_باامام_زمان_علیه_السلام
درس سوم قسمت اول
#مهرباني_مظلوميت_اضطرار
ما براى همراهى و همسايگى و پيوند با امام زمان(عجل اللّه تعالى فرجه الشريف) براى ابديت و لقاى خداوند آفريده شده‏ايم. بنابراين محبّت و عاطفه پدرى حضرت به ما يك محبّت معمولى و طبيعى كه توأم با نياز و طمع باشد، نيست. او اصل و ريشه ماست كه فرزندانش با او نهايت پيوستگى و اتصال را آن هم در ابعاد بى‏نهايت و ابدى دارند. امام رضاعليه السلام در اين‏باره مى‏فرمايند:
«اَالاِْمامُ الاَْمينُ الرَّفيقُ وَالْوالِدُ الشَّفيِقُ وَالاَْخُ الشَّقيِقُ وَ كَالْاُمِّ الْبَرَّةِ بِالْوَلَدِ الصَّغِيرِ وَ مَفْزَعُ الْعِبادِ ♣️ امام، امينى رفيق، پدرى مهربان و شفيق و برادرى همزاد است، همانند مادرى نيكوكار و مهربان نسبت به فرزند خردسال و پناه بندگان خداست».(1)
تعابير رفيق، پدر، برادر، مادر و پناهگاه و جمع آن‏ها در امام زمان(عجل اللّه تعالى فرجه الشريف) از يك مهربانى و عاطفه وصف‏ناپذير حكايت مى‏كند كه درك آن براى ما، در نهايت سختى است
آن چه از والدين معمولى و دنيايى نسبت به فرزندان آن‏ها ديده مى‏شود، قطره‏اى و تجلّى كوچكى از محبّت حضرت به ماست.
. حضرت به شدّت دل نگران و مراقب اوضاع شيعيان و دوستانش مى‏باشد، شريك غم آن‏هاست و در مصائب آن‏ها مصيبت‏زده و گريان است. در شادى‏هاى آن‏ها شاد و در غم‏هايشان غمگين است.
اين نوع خواستن و محبّت عميق‏ترين و زيباترين و خالص‏ترين نوع خواستن و محبّت است زيرا حضرت كه در اوج قرب الهي است نيازي به كسي ندارد و ما را براي خودمان دوست دارد و در محبتش ، هيچ نوع شائبه نياز و خودخواهى وجود ندارد.
همين مسأله، شدت مظلوميت حضرت و عمق ظلمى كه به او شده و مى‏شود را بيشتر نشان مى‏دهد. اگر در والدين معمولى و دنيايى آن درجات از عاطفه و محبّت وجود دارد، در مقابل نيازى هم هست كه تأمين مى‏شود، ولى در حضرت يك محبّت و عاطفه خالص ابدى وجود دارد كه فقط و فقط به وجود ما تعلق مى‏گيرد.

@montazer_moalleman