عیب خویش بنگر

عیب خویش بنگر

امام علی (عليه السلام)
طُوبى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ النّاسِ
خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى مردم باز دارد(نهج البلاغه، خطبه 176)