شهید مدافع حرم سید محمد مصطفوی

دوستان عزیز شما را قسم به خدا که راه امام حسین (ع) را که راه عاقبت به خیری و مهمترین کار است را ادامه دهید. حسین گونه زندگی کنید که تمام عاقبت به خیری را در همین راه است و همیشه یاد و خاطره شهدا را زنده نگه دارید چون شهدا همیشه زنده اند و من وجود آنها را در زندگی خود همیشه احساس می کردم . شهید مدافع حرم سید محمد مصطفوی


در جریان عملیات بیت المقدس، مجروحان زیادی را به بیمارستان آوردند. یكی از آنها رزمنده‌ای 16 یا 17 ساله بود. بسیار نورانی بود و خون فراوانی از بدنش رفته بود. از ناتوانی زیاد به زحمت می‌توانست سخن بگوید. حتی قدرت بازگویی اسم و نشانی خود را نداشت. با تلاش زیاد فهمیدیم نامش علی است. من در تمام روز مراقب علی بودم. شب هم چندبار بر بالینش حاضر شدم. نیمه‌های شب بود كه از من آب خواست. بعد از آنكه یك لیوان آب برای علی بردم، با كمال تعجب دیدم كه لیوان را به زحمت گرفت و شروع كرد به وضو گرفتن. سپس با حالت نیم خیز نماز شب خواند.
من متحیر از رفتار عبادی او شده بودم. چنان گریه و زاری می‌كرد كه هر كسی را تحت تأثیر قرار می‌داد.

منبع : راوی: زهرا سیفی آذر؛ ر. ك: هم پای مردان خطر، صص 110 – 111
منبع کلام شهدا:سايت وصيت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.