{- بِسمِ اللهِ الرَّحمَن الرَّحيم -}
✦•• فرازى از شرح دعاى هشتم صحيفه سجّاديه ••✦
«اَللَّهُمَّ إِنِّي نَعُوذُ بِکَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا»
💠 راههای درمان عُجب
🔺معرفت نفس
اگر بخواهیم معرفت نفس را کاربردی کنیم، باید چه کنیم؟ چگونه خودمان را بشناسیم که نجات پیدا کنیم؟ حضرت حق تبارک و تعالی خطاب به مردم فرمود: «أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميدُ؛اى مردم شما به خدا نيازمنديد و خدا است كه بى نياز ستوده است».
این فقر که در اینجا نه عرض بر ذات است، نه عرض مفارق است، نه جزء ذات است؛ بلکه خود ذات است. چون وقتی میگوییم ذات، ذاتی که فقر به آن نسبت داده میشود، یعنی چیزی وجود دارد، منتها فقر به او نسبت داده میشود.
اگر این آیه را اینگونه معنا کنید، به هیچ جایی نمیرسید. این آیه، آینهای است که خود شما را به تمام معنا به شما نشان میدهد.
من چه کسی هستم؟ من خود فقر هستم؛ اصلاً فقر یعنی من. هویت و ماهیت ما فقر است؛ نه اینکه یک ذاتی است، جزئی از آن فقر است.
یا نه، عوارضی دارد، فقر بر آن عارض میشود. اینگونه نیست. فقیر را باید در اینجا اینگونه معنا کنیم، اگر این را بفهمیم، کار ما درست میشود.
هر کسی که به جایی رسید، این آیه را چشید. چون اگر کسی این آیه را بچشد، از مهلکه عُجب خارج میشود و به سرخط سلوک میآید.
✍ #استاد_حاج_على_اکبرى
#شرح_دعاى_صحيفه_سجاديه
@ofoghha_ir