بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
? اگر از ماه رمضان و شب‌های قدر بهره نبردیم، در روزهای پایانیِ این ماه، چگونه جبران کنیم؟
✔️ استاد سید محمّدمهدی ميرباقری:
«بعضی یک سال مراقبه کردند تا بتوانند از برکات ماه رمضان برخوردار بشوند، به شب قدرش برسند که الحمدلله رسیدند و بهره‌هایش را نیز بردند؛ ولی آنهایی که کوتاهی کردند، در این لحظات آخر ماه چگونه می‌شود این تاخیرها و تسویف‌ها را جبران و تدارک کنند؟
به نظر می‌آید که تنها سرمایه‌ای که ما برای بهره‌مندی داریم، تکیه به فضل خداست. اگر تکیه ما بر عمل خودمان باشد و بخواهیم با عمل خودمان این راه را برویم قطعا زمین‌گیر می‌شویم. حتی آنها که اهل عمل کثیر هستند در میانه راه مانده‌اند و احساس عجز می‌کنند. سرمایه اصلی ما سرمایه فضل خداست که با آن می‌توان قدم‌های بزرگ برداشت و راه‌های نرفتنی را طی کرد. اگر کسی به مرحلهٔ مشاهدهٔ فضل رسید، درهای امید به روی او باز می‌شود؛ امیدوار می‌شود و با امیدواری، این راه را طی می‌کند. سرمایه سالک به مقامات چیزی جز امیدواری به خداوند و فضل او و رجاء به فضل او نیست؛ «وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَحْسَنِ عَبِیدِکَ نَصِیباً عِنْدَکَ وَ أَقْرَبِهِمْ مَنْزِلَهً مِنْکَ وَ أَخَصِّهِمْ زُلْفَهً لَدَیْکَ فَإِنَّهُ لاَ یُنَالُ ذَلِکَ إِلاَّ بِفَضْلِکَ».
کسانی که به مقام مشاهده فضل می‌رسند، دیگر سروکار و تکیه‌شان به عمل نیست؛ نه اینکه قطع می‌شود، بلکه سروکارشان با خدا و فضل خداست. یعنی دیگر یکی‌دوتا نمی‌کنند و حساب ثواب اعمال‌شان را نمی‌کنند؛ نه اینکه تلاش نمی‌کنند، بعید است که انسان، بدون تلاش، به مشاهده فضل برسد».
☑ @mirbaqeri
