یاران !

یاران !
این قافله ، قافله عشق است و این راه که به سرزمین طف در کرانه فرات می رسد ، راه تاریخ است و هر بامداد این بانگ از آسمان می رسد که :
الرحیل ، الرحیل .
از رحمت خدا دور است که این باب شیدایی را بر مشتاقان لقای خویش ببندد. این دعوت فیضانی است که علی الدوام ، زمینیان را به سوی آسمان می کشد و … بدان که سینه تو نیز آسمانی لایتناهی است با قلبی که در آن ، چشمه خورشید می جوشد و گوش کن که چه خوش ترنمی دارد در تپیدن ؛ حسین ، حسین ، حسین ،حسین .
نمی تپد ، حسین حسین می کند .
یاران ! شتاب کنید که زمین نه جای ماندن ، که گذرگاه است …
گذر از نفس به سوی رضوان حق
هیچ شنیده ای که کسی در گذرگاه ، رحل اقامت بیفكند ؟…

▪️بخشی از کتاب فتح خون شهید سید مرتضی آوینی

@askdin_com