حديث درباره عُمر و زندگي

مشاوره

حديث درباره عُمر و زندگي

31) «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
من شَغَلَ نَفسَهُ بِما لايَجب ضَيَّعَ مِن أَمرهِ ما يَجِب.
کسي که خود را به کارهاي غير ضروري سرگرم کند کارهاي واجب و ضروري خود را از دست خواهد داد. (شرح غرر، ج 5، ص 313)

32) «امام محمدباقر(عليه‌السلام)»:
ايّاكَ وَالغَفلَةَ، فَفيها تَكون قَسوَةُ القَلبِ.
به هوش باش که غفلت، قساوت قلب مي‌آورد، تو از آن کاملاً برحذر باش. (بحار، ج 78، ص 164)

33) «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
العاقلُ مَن لايُضَيِّعُ لَهُ نَفَساً فيما لاَينفَعُه.
آدم عاقل کسي است که (حتّي) يک نَفَس از عمر خود را در چيزي که برايش سودي ندارد به هَدَر نمي‌دهد. (شرح غرر، ج 2، ص 155)

34) «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
المَغبونُ مَن غَبَنَ عُمْرهُ ساعةً بعدَ ساعَة!
آدم مغبون و زيانکار کسي است که با غبن و فريب، دارد عمر خود را ساعت به ساعت از دست مي‌دهد! (بحار، ج 78، ص 152)

35) «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
مَن جاوزَ الأَربَعينَ وَلَم يَغلِبْ خَيرُهُ شَرَّهُ فَليَتَجَهَّزْ إلَي‌النّار!
کسي که عمرش از چهل گذشت و اعمال نيکش بر کارهاي بد و ناهنجارش برتري نيافت خود را براي آتش دوزخ آماده نمايد! (مشکوةالانوار، ج 1، ص 381)

36) «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»:
مَنِ اسْتَوي يَوْماهُ فَهُوَ مَغْبُونٌ وَ مَنْ كانَ آخِرُ يَوْمَيْهِ خيرَهُما فَهُوَ مَغبوطٌ و مَنْ كانَ آخِرُ يَومَيه شَرَّهُما فَهُوَ مَلْعوُن!
کسي که دو روز او در بهره‌وري از زندگي‌ مساوي باشد مغبون و زيانکار است و کسي که امروز او بهتر از ديروزش باشد محلّ غبطه و آرزوي ديگران است و آن کس که امروزش بدتر از ديروزش باشد از رحمت خدا دور باد! (کتاب «الحديث»، ج 2، ص 326)

37) «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
من عَمَّرهُ اللهُ سِتّينَ سَنَةً فَقَد اَعذَرَ اِلَيه مِنَ العُمر.
کسي که خدا شصت سال به او عمر داده ديگر جاي عذرتراشي (از تقصيرات) براي او باقي نگذاشته است. (شهاب‌الاخبار، ص 168)

38) «امام محمدباقر(عليه‌السلام)»:
بادِر باِنتِهازِ البُغيَةِ عن اِمكانِ الفُرصَةِ، ولا اِمكانَ كَالأيّامِ الخالِيَةِ مَعَ صِحَّةِ الأبدان.
وقتي فرصت به دست آمد تو بي‌درنگ از آن استفاده کن. و هيچ فرصتي مانند سلامتي بدن توأم با فراغت و آسودگي خاطر نيست. (بحار، ج 78، ص 144)

39) «مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام»:
اِمضِ لِكُلِّ يَومٍ عَمَلَهُ فَاِنَّ لِكُلِّ يَومٍ مافيه.
هر روز به کارهاي همان روز بپرداز. کار هر روزي اختصاص به روز خود دارد. (نهج‌البلاغه، نامة 53)

40) «پيامبر گرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»:
اِنّ لِلّهِ في أيّامِ دَهرِكُم نَفحاتٌ اَلا فَتَرَصَّدوا لها.
در ايام عمر شما گاهي نسيم رحمت اِلهي مي‌وَزَد (و زمينة موفقيت به دست مي‌آيد) شما بکوشيد و (براي کمال بهره‌برداري) همواره در کمين باشيد. (بحار، ج 78، ص 113)

شکوفه هاي حکمت