پهلوى كبائر حسناتى ننوشتيم هر روز و شب و شام و صباح دگر آمد ما را همه دم نقش دگر در نظر آمد افسوس كه در خواب گران عمر سر آمد پيرى و جوانى چو شب و روز در آمد