بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
| جانا دل من در هوس روى تو باشد |
| هر جا كه روم ميل دلم سوى تو باشد |
| در مسجد اگر بهر عبادت بروم من |
| محراب نمازم خم ابروى تو باشد |
| باشد هوسم كه خاك پاى تو شوم |
| مجذوب دو چشم دلرباى تو شوم |
| آندم كه زند آتش شوقت شعله |
| خواهم كه بجان و دل فداى تو شدم |
| ياد وصال مى كنم ديده پر آب مى شود |
| شرح فراق مى دهم سينه كباب مى شود |
| گر بقلم بياورم وصف جدائى ترا |
| از قطرات ديده ام نامه خراب مى شود |
| فراق آنچه به من مى كند سزاى من است |
| چرا كه قدر وصال تو را ندانستم |
| گفتم كه فراق را نبينم ديدم |
| آمد به سرم از آنچه مى ترسيدم |
| غم زمانه خورم يا فراق يار كشم |
| بطاقتى كه ندارم كدام بار كشم …؟ |
