◾️ و مِنْ كَلاَم الإمام علی عليه السلام رُوِيَ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَيِّدَهِ النِّسَاءِ فَاطِمَةَ عليهاالسلام كَالْمُنَاجِي بِهِ رَسُولَ اللَّهِ صلي الله عليه وسلم عِنْدَ قَبْرِهِ:
♦️«فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَهُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِينَهُ أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَيْلِي فَمُسَهَّدٌ إِلَي أَنْ يَخْتَارَ اللَّهُ لِي دَارَكَ الَّتِي أَنْتَ بِهَا مُقِيمٌ.»
◾️ درد دل امام علی علیه السلام با پيامبر صلّی اللّه عليه و آله و سلّم به هنگام دفن فاطمه عليها السّلام، شكوه ها از ستمکاری امّت:
♦️«[ای رسول خدا] پس امانتی كه به من سپرده بودی برگردانده شد، و به صاحبش رسيد، از اين پس اندوه من جاودانه، و شبهايم، شب زنده داری است، تا آن روز كه خدا خانه زندگی تو را برای من برگزيند.»
نهج البلاغه (سید رضی رحمة الله علیه)، خطبه ۲٠۲