اشعارى از علامه جليل فيض كاشانى
| بيا تا مونس هم غمخوار هم باشيم |
| انيس جان غم فرسوده بيمار هم باشيم |
| شب آيد شمع هم گرديم و بهر يكديگر سوزيم |
| شود چون روز دست و پاى هم در كار هم باشيم |
| دواى هم شفاى هم براى هم فداى هم |
| دل هم جان هم جانان هم دلدار هم باشيم |
| بهم يكتن شويم و يكدل و يكرنگ و يك پيشه |
| سرى در كار هم آريم و دوش و بار هم باشيم
|
| حيات يكديگر باشيم و بهر يكديگر ميريم |
| گهى خندان زهم گه خسته و افكار هم باشيم |
| بوقت هوشيارى عقل كل گرديم بهر هم |
| چو وقت مستى آيد ساغر سر شار هم باشيم |
| شويم از نغمه سازى عندليب غمزداى هم |
| برنگ و بوى يكدگر شده گلزار هم باشيم |
| به جمعيت پناه آريم از بار پريشانى |
| اگر غفلت كند آهنگ ما، هشيار هم باشيم |
| براى ديده بانى خواب را بر يكرگر بنديم |
| زبهر پاسبانى ديده بيدار هم باشيم |
| جمال يكدگر گرديم و عيب يكدگر پوشيم |
| قبا و جبه و پيراهن و دستار هم باشيم |
| غم هم شادى هم دين هم دنياى هم گرديم |
| بيا دمساز هم گنجينه اسرار هم باشيم |
بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
