بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
| دلا تاكى در اين زندان غريب و اين و آن بينى |
| دمى زين چاه ظلمانى برون شو تا جهان بينى |
| بدين زور و زر دنيا چو نادانان مشو غره |
| كه اين ، آن نوبهارى نيست كش بى مهرگان بينى |
| اگر عرشى بفرش آئى اگر ماهى به چاه افتى |
| اگر بحرى تهى گردى و گر باغى خزان بينى |
| چه بايد نازش و نالش با قبالى و ادبارى |
| كه تا بر هم زنى ديده نه اين يابى نه آن بينى |
| دمى از چشم دل بنگر بدان زندان خاموشان |
| كه تا ياقوت گويا را بتابوت از چه سان بينى |
| سر زلف عروسان را چه شاخ نسترن يابى |
| رخ گلرنگ شاهان را برنگ زعفران بينى |
