| شرف نفس بجودست و كرامت به سجود |
| هر كه اين هر دو ندارد عدمش به زوجود |
| اى كه در نعمت و نازى بجهان غره مباش |
| كه محالست در اين مرحله امكان خلود |
| اى كه در شدت فقرى و پريشانى حال |
| صبر كن كين دو سه روزى بسر آيد معدود |
| خاك راهى كه بر او مى گذرى ساكن باش |
| كه عيونست و جفونست و حدودست و قدود |
| اين همان چشمه خورشيد جهان افروز است |
| كه همى تافت بر آرامگه عاد و ثمود |
| خاك مصر طرب انگيز نبينى كه همان |
| خاك مصرست ولى بر سر فرعون و جنود |
| دنيا آن قدر ندارد كه بر او رشك برند |
| اى برادر كه نه محسود بماند نه حسود |
| قيمت خود به مناهى و ملاهى مشكن |
| گرت ايمان درست است بروز موعود |
| دست حاجت كه برى پيش خداوندى بر |
| كه كريمست و رحيمست و غفورست و ودود |
| كرمش نامتناهى نعمش بى پايان |
| هيچ خواهنده از اين در نرود بى مقصود |
| پند سعدى كه كليد در گنج سعد است |
| نتواند كه بجاى آورد الا مسعود |
بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

