?هر کس خودش را موظف بداند که انفاق کند

?هر کس خودش را موظف بداند که انفاق کند

♦️امام خامنه ای : ما همیشه از اسلام اینطور فهمیده ایم که کسب درآمد البته از طرق مشروع آزاد است و مانعى ندارد؛ منتها این اجازه همراه با ایجاب و الزام انفاق است؛ یعنى اگر کسى درآمدى کسب کرد، ولى حتى انفاق مستحب نکرد، او پیش خداى متعال مؤاخذ است.

♦️ ما نمى توانیم بگوییم که انفاق واجبمان را کردیم، مالیاتمان را دادیم، خمس و زکاتمان را هم دادیم، از این پول نمى خواهیم خرج کنیم؛ در حالى که مى دانیم در جامعه فقر و کمبود هست؛ نخیر، این آدم پیش خداى متعال سعادتمند نیست؛ مرضى عند الله نیست؛ براى خاطر اینکه آن حسابهاى الزامى جداست؛ باب دیگر و جریان دیگرى است. انفاقات استحبابى را هم براى ما قرار داده اند. مستحب است، یعنى آن حکم واجب را ندارد که من در هر موردى لزوما این کار را بکنم؛ اما اگر کسى بالمره باب این مستحب را بر روى خودش ببندد، بلاشک خلاف اراده و خلاف اقتضاى احکام الهى کار کرده است؛

♦️… هرکس خودش را موظف بداند که انفاق کند. آن کسانى که بیشتر درآمد دارند، نسبت انفاق را بیشتر کنند. آن کسانى که کمتر درآمد دارند، باب را نبندند؛ به همان نسبت انفاق کنند. اگر این کار راه بیفتد، البته خوب خواهد شد…

♦️… اگر هرکس همان چهل همسایه ای را که در شرع مقدس اسلام هست، رسیدگى کند، بازهم به نتیجه خوبى خواهیم رسید. البته حالا واقعا لازم هم نیست که هر چهل خانه را برویم و رسیدگى کنیم؛ چون دایره وسیعى میشود؛ اما بالاخره یک همسایه، دو همسایه، سه همسایه را در نظر بگیریم و آنها را یا تأمین کنیم، یا کمک کنیم، یا راه بیندازیم و از دیگران مستغنى شان بکنیم.

♦️اگر این روح نیکوکارى و انفاق در مردم به وجود بیاید، خوب است. آن چیزى که ما در جوامع غیر مسلمان می بینیم، این کمبود است؛ و الا در اینگونه جوامع گاهى یک نفر پیدا مى شود و همه ثروت عظیم خودش را، حتى از وراث خودش بازمى دارد و به فلان مؤسسه خیریه میبخشد. اینطور نیست که در جوامع جامد و آهنین و ماشینى غربى هیچ کس نباشد که انفاق کند؛ چرا، بنیادهاى خیریه خیلى پرپول و خیلى عالى وجود دارد که به افراد کمک مى کنند؛ به مؤسسات کمک می کنند؛ به حیوانات کمک مى کنند! آن چیزى که در آنجا نیست، همگانى و همه گیر بودن این روحیه است. یک روز در کشور ما و سایر کشورهاى اسلامى این روحیه همه گیر بوده است؛ یعنى هرکسى موظف بوده که پولى براى انفاق کنار بگذارد؛ نباید بگذاریم این کارها کم بشود.