?سرابهای بیابان ذهن?
?در زمان قدیم در تابستان یک کاروان در بیابانی در حال حرکت بودند، در حالی که از تشنگی رو به مرگ بودند. با تعجب مقابلشان آب دیدند، از اسبهایشان پیاده شدند و به سرعت باد به سمت آن حملهور شدند، اما جز خاک سوزان چیز دیگری نیافتند.
?آنان چون اصلا از چگونگی ایجاد سراب بیخبر بودند، و از طرفی تشنگی مرگبار داشتند، سراب را آب تصور کردند.
?گاهی بیابان ذهن ما به خاطر تشنگیهای سوزان و فشارهای روحی مانند غم شدید، نگرانی و… پر از سرابها میشود و برای همین در تشخیص واقعیتها دچار تحریف و اشتباه فاحش میشویم.
❤️????
??مثلا رفتار دلسوزانه همسر یا والدین و یا فامیل خود را بسیار بد تصور میکنیم(1).
?پینوشتها:
1. ۱.امام علی علیهالسلام فرمودند: ??كار برادرت را به نيكوترين وجه آن، حمل كن و سخنى را كه برادرت گفته تا وقتى كه مىتوانى به وجه نیکويى حمل كنى به بدى حمل مكن.?? الکافی، ج۴، ص۹۴.
@ostad_shojae