لطيفه
يكى از دوستان نقل مى كرد در خانه اى مشغول روضه خوانى بودم مى خواستم اين شعر را بخوانم :
| از آن ترسم كه آتش برفروزد |
| ميان خيمه بيمارم بسوزد |
شعر را فراموش كرده بودم و مصرع اول را اشتباهى خواندم لذا هول شدم و گفتم :
| از آن ترسم كه آتش شعله ور شد |
| ميان خيمه بيبمارم يور شد |
بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

