| نيمه شب درد خود را باخدا آغاز كن |
| سر برآور تو زخواب آنگه ندارا ساز كن |
| گر ترا باشد غم و اندوه و گريان از گناه |
| درد خود را در سحر باآن طبيب راز كن |
| گر بخواهى حاجت دنيا و عقبى را از او |
| يك نوائى نيمه شب با محروم آن راز كن |
| گو خدايا بنده مسكينم و عبد ذليل |
| بهر من اى بار الها چاره اى را ساز كن |
| احمدى دارد اميد عفو و رحمت را زتو |
| از براى او در اميد و رحمت باز كن (166) |
بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

