📌 این قسمتش را حذف کن!

↪️ در پیام قبل گفتیم که یکی از ادّعاهای «احمد بصری»، ادّعای عصمت است. در این پیام به پاسخ این ادّعا خواهیم پرداخت.

🔰 نخست باید عصمت را معنا و سپس روایتی که او به آن استناد کرده است را بررسی کنیم. عصمت، در لغت به معناى منع و در اصطلاح به معناى محفوظ بودنِ عدّه‌اى خاص از بندگان خداوند از گناه، اشتباه، سهو و فراموشی است.

❌ «احمد بصری» با استناد ناقص به روایت شیخ صدوق، پیامبر خدا و ائمۀ معصومین را غیر از امر تبلیغ رسالت، حتی در عبادات نیز «جائز‌السهو و النسیان» (یعنی در عبادات دچار خطا و فراموشی می‌شوند) دانسته است.

⚠️ این استناد در حالی است که «احمد بصری» ادامهٔ سخن شیخ صدوق را بیان نکرده و نظریهٔ ایشان را تقطیع کرده است. ادامهٔ حذف‌شدهٔ سخن شیخ صدوق چنین است:

📖 «سهو (فراموشی) نبی، مانند سهو دیگر مردمان نیست، زیرا سهو او از ناحیهٔ ‌خداوند است و در حقیقت، نوعی به سهو انداختن است تا معلوم شود پیامبر نیز بشری مخلوق است تا مبادا مردم او را خدا در نظر بگیرند و از خداوند روی برگردانند و این بر‌خلاف سهو سایر مردم است که از ناحیهٔ‌ شیطان و نفوذ اوست و حال آن‌که شیطان بر پیامبر و پیشوایان دین، سلطه و نفوذ ندارد: «إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى‌الَّذینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکُون‌ و مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغاوین‌»*۱

📚 ۱- من لا یحضره‌‌الفقیه، ج ۱، ص ۳۶۰

#یمانی_دروغین ۱۷

✅ واحد مهدویت مصاف (مهدیاران)
http://eitaa.com/joinchat/2885222402Ce75349b11c