«مؤمنین در روز عاشورا، تکویناً عزادار می‌شوند»

? حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

▫️ شهادت[و گواه] بر این مطلب، غیر از قضیۀ‌ خود حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام که قباله است «جُعِلَ الشِّفَاءُ فِی تُرْبَتِهِ و[إجَابَةُ]الدُعَاءُ تَحْتَ قُبَّتِهِ، و الإمَامَةُ فِی ذُرِّیَّتِهِ» [به ازای قبول شهادت] شفا در تربتش و استجابت دعا در زیر قبه‌اش و امامت در نسلش قرار داده شد.

▫️ معامله کرده است باخدا، معاوضه کرده است. مادرش هم راضی شده، پدرش هم راضی شده است.

▫️ بله! سیدبن‌طاووس هم دارد این چیزیکه از یکی از علمای اهل‌سنت نقل شده است که گفته: «روز شهادت، روز سعادت است و روز عزاداری نیست»؛ او اینجوری گفته، سیدبن‌طاووس هم همین را دارد: «تعبّد اگر نبود، ما می‌گفتیم روز ظفر سیدالشهدا است، نه روز عزاداری».

? لکن چیزی که هست، تکویناً مؤمنین عزادار می‌شوند. همان‌طوری که خواسته‌اند ترجیح بکاء(گریه) و عزا را، که خود این بکاء یک مقام بالایی هست.
قطره‌اش چطوره[چقدر فضیلت دارد]، عجایب و غرایب!

▫️ بله! مقصود از عشق را کسی می‌خواهد بفهمد، همان که عابس دید، کسی نمی‌آید به جنگش، [وقتی]مبارزه می‌کند کسی نمی‌آید به جنگش، لخت شد (زره جنگی از تن بیرون آورد و بدون زره جنگید) در روز عاشورا.

▫️ این لخت‌شدن او هم مثل حاضر‌شدن خود سیدالشهدا(ع) است برای‌ اینکه ذبح بشود؛ «کمَا یُذْبَحُ الْکَبْشُ؛ چنان‌که گوسفندی را ذبح کنند.»