مردى به حضور امام سجاد (ع ) آمده با اشتياق و شور خاصى از امام سجاد(ع ) چند سئوال كرد، و آن حضرت پاسخ سئوالهاى او را داد، او اندكى توقف كرد و (حركت كرد و رفت ) بار ديگر بازگشت و سئوال ديگرى را مطرح نمود، و تصميم داشت همچنان به سئوالات خود ادامه دهد.
امام سجاد(ع ) براى آنكه به او بفهماند، علم براى عمل است ، نه انباشتن آن ، بدون عمل ، به او رو كرد و فرمود: در كتاب مقدس (انجيل ) نوشته شده است :
(به آنچه دانسته ايد، ولى عمل به آن نكرده ايد، از آنچه نمى توانيد نپرسيد، زيرا اگر به اندوخته هاى علم ، عمل نگردد، موجب افزايش ناسپاسى و دورى داننده علم ، از خدا مى گردد).(15)
به گفته سعدى :
از من بگوى عالم تفسير گوى را
|
گر در عمل نكوشى نادان مفسرى
|
علم ، آدميت است و جوانمردى و شرف
|
و رنه ددى به صورت انسان مصورى
|
بار درخت علم نباشد بجز عمل
|
با علم اگر عمل نكنى ، شاخ بى برى |
|