اين جواب را از حجاز آورده اى

(ابوشاكر ديصانى از دانشمندان معروف عصر امام صادق (ع ) بود، و در صف منكران توحيد قرار داشت ، و معقتد به خداى نور و خداى ظلمت بود و همواره مى كوشيد تا با بحثهاى كلامى ، عقيده خود را ثابت كند، و اسلام را نقض نمايد، او بنيانگذار مكتبى به نام ديصانيه شده بود و شاگردانى داشت ، و حتى مديت ( هشام بن حكم ) از شاگردان او بود، در اينجا به يك نمونه از ايراد تراشى هاى او توجه كنيد:)
ابو شاكر به نظر خود ايرادى براى قرآن يافته بود، روزى به هشام بن حكم (شاگرد بر جسته امام صادق ) گفت :
در قرآن آيه اى وجود دارد كه عقيده ما (دوگانه پرستى ) را تصديق مى كند.
هشام : كدام آيه را مى گوئى ؟
ابو شاكر: آنجا كه (در آيه 84 سوره زخرف ) مى خوانيم :
(و هو الذى فى السماء اله و فى الارض اله )
:( و او كسى است كه در آسمان معبود است و در زمين نيز معبود مى باشد)،
بنابراين آسمان معبودى دارد، و زمين معبود ديگر.
هشام مى گويد: من ندانستم چگونه به او پاسخ بگويم ، در آن سال به زيارت خانه خدا مشرف شدم ، و نزد امام صادق (ع ) رفتم و ماجرا را عرض ‍ كردم .
امام صادق (ع ) فرمود: اين سخن بى دين خبيثى است ، هنگامى كه باز گشتى ،از او بپرس : نام تو در كوفه چيست ؟
مى گويد: فلان .
بگو: نام تو در بصره چيست ؟
مى گويد: فلان ، سپس بگو: (پروردگار ما نيز همين گونه است ، نام او در آسمان (اله ) است و در زمين نيز نام او (له ) است ، و همچنين در درياها، و در صحراها در هر مكانى ، اله و معبود، او است ).
هشام مى گويد: هنگامى كه باز گشتم ، به سراغ ابوشاكر رفتم ، و اين پاسخ را به او دادم ، گفت : (اين سخن از تو نيست ، اين را از حجاز آورده اى ) (هذه نقلت من الحجاز) ⁽⁴⁵⁾