? شرمندهٔ وفای شماییم و جفای خویش‌

? شرمندهٔ وفای شماییم و جفای خویش‌

? رابطهٔ امام و مأموم رابطه‌ای دو سویه است، ولی ما خیلی وقت‌ها، امام زمان را با تمام لطف‌هایش، فراموش می‌کنیم…

? مگر ایشان همان امام مهربانی نیست که به‌خاطر غمِ ما غمگین می‌شود؟ همان امام رئوفی که پیوسته دعایمان می‌کند…

? آیا او همان امام دادرسی نیست که در مصیبت‌ها به دادمان می‌رسد و گاهی پا‌به‌پای هق‌هقِ گریه‌هایمان می‌گرید؟

? پس کجاست دلتنگی ما برای او؟
کجاست فریادهای استغاثه‌مان برای فرج؟
خداوند فرمود: «وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا… هرگاه به شما تحیّت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید…» به راستی که چقدر بی‌وفاییم…

? #دلنوشته_مهدوی

✅ کانال مهدویت مهدیاران
@Mahdiaran

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.