شناخت امام راستين ، در پرتو رهنمودهاى قرآن

عصر حضرت رضا(ع ) بود، آن حضرت در (مرو) خراسان بود، عبدالعزيزين مسلم مى گويد: هنگامى كه امام رضا(ع ) به شهر (مرو) وارد شد، روز جمعه بود، من با دوستان در مسجد جامع اين شهر، به گرد هم نشستيم ، حاضران درباره مساءله امامت سخن مى گفتند، بحث و اختلاف در اين باره بسيار شديد بود، من به حضور امام رضا(ع ) شرفياب شدم و عرض كردم : (مردم درباره مساءله امامت و رهبرى ، اختلاف شديد دارند)، حضرت رضا (ع ) لبخندى زد و فرمود:
(اى عبدالعزيز! اين مردم نفهميدند و از آراء صحيح غافل شده و پرت گشته اند، اين را بدان كه خداوند تا پيامبرش زنده بود، دين اسلام را كامل كرد، و همه قرآن را بر او نازل نمود، كه شرح هرچيز، و مسائل حلال و حرام و حدود و احكام و همه نيازهاى مردم ، را در قرآن بيان نموده است ، و مى فرمايد:
ما فرطنا فى الكتاب من شيى ء
:(چيزى را در اين كتاب (قرآن ) فروگذار نكرديم ) (انعام – 38).
و در جريان آخرين حج پيامبر(ص ) (حجة الوداع ) كه آخرين سال عمر پيامبر(ص ) بود، اين آيه نازل گرديد:
اليوم اكملت لكم دينكم واتممت نعمتى عليكم نعمتى ورضيت لكم الاسلام دينا
:(امروز دين شما را كامل كردم ، و نعمت خود را بر شما تكميل نمودم ، و اسلام را به عنوان آئين (جاودان ) شما پذيرفتم ) (مائده – 3).
موضوع (امامت و رهبرى ) از تمام دين (تكميل كننده دين ) است ، و پيامبر(ص ) از دينا نرفت مگر اينكه نشانه ها و اركان دين را براى مردم ، توضيح داد، و راه سعادت را به آنها روشن كرد، و آنها را به صراط حق كشانيد، و حضرت على (ع ) را به عنوان امام و رهبر مردم ، نصب كرد، و همه مسائل مورد نياز مردم را بيان نمود، بنابراين هر كس گمان كند كه خداوند دينش را كامل نكرده ، كتاب خدا، قرآن را رد كرده است ، و كسى كه قرآن را رد كند، كافر مى باشد.
سپس حضرت رضا(ع ) نشانه هاى امام بر حق را به طور مشروح بيان كرد، آنگاه فرمود:(آيا گمان مى كنيد كه امام در غير خاندان رسول خدا(ص ) يافت مى شود؟، آنانكه چنين گمان كنند، سوگند به خدا وجدانشان ، آنها را تكذيب مى كند، و آرزوى بيهوده بردند. آنها انتخاب و گزينش خدا و رسول و اهلبيتش را رد كردند، و گزينش خود را پيروى كردند، در صورتى كه خداوند در قرآن (در آيات مختلف مانند آيه 66 سوره قصص و آيه 36 احزاب ، و 36 قلم و 24 محمد و 20 انفال ) مى فرمايد: مقام امامت اكتسابى نيست ، بلكه فضلى از سوى خداوند است كه به هر كس بخواهد و شايسته ببيند مى دهد، بنابراين چگونه بر مردم رواست كه خودشان ، امام را انتخاب نمايند… اين گونه افراد، كتاب خدا را پشت سر انداختند، در صورتى كه راه هدايت و شفا، در كتاب خدا است ، خداوند اين گونه افراد را نكوهش كرده و(در آيه 50 قصص ) مى فرمايد:
و من اضل ممن اتبع هواه بغير هدى من الله ان الله لايهدى القوم الظالمين
:(كيست گمراه تر از كسى ككه هوس خود را بدون هدايت الهى پيروى كند. همانا خداوند گروه ستمگر را هدايت نمى كند). ⁽⁹⁴⁾
(نتيجه اينكه : اگر مردم مسلمان ، از روى انصاف و وجدان به قرآن مراجعه كنند و آيات آن را در مورد مقام رهبرى ، بررسى نمايند، رهبر حق را خواهند شناخت ، و در پرتو هدايت قرآن ، اوصياء و جانشينان پيامبر (ص ) را مى يابند، و اختلافات رفع خواهد شد).