‍ ✅ «ناموس» داری به سبک خدا

‍ ✅ «ناموس» داری به سبک خدا

شنیده اید می گویند: «ناموس دهر»؟!
می دانید منظور از ناموس دهر چیست؟
در روایات، حضرت زهرا(س)، “ناموس الله الاکبر” خوانده شده. اکنون ببینید خدا در سوره «دهر» چگونه هوای «ناموس»ش را دارد!!

خدا از نور چشمی های خودش در قرآن تعبیر می کند به “مقرّبان”؛ یعنی کسانی که در عبودیت، تا قاف قله قرب حضرتش بالا رفته اند. بالادست این جماعت، کسی قرار نمی گیرد. از اینها که بگذریم، می رسیم به «ابرار» که خدا برایشان سنگ تمام گذاشته است حسابی!

در سوره دهر، اول، ویژگی های “ابرار” را می شمرد و بعد وعده برخورداری از 18 نوع نعمت رشک برانگیز! را به آنها داده است؛ از شرب انواع شراب های معطر به عطر کافور و زنجبیل گرفته تا سقایت از دست ساقی اعلی، حضرت باریتعالی (و سقیهم ربّهم شرابًا طهورًا)
اما… آدم آیات 5 تا 22 سوره دهر را که می خواند یک سوال بزرگ در ذهن و زبانش سبز می شود 🌱
❓ چرا در میان انبوهی از نعمت های اخروی که چشم به راه ابرارند، از حوران بهشتی، سخنی در میان نیست! سرّ مساله چیست؟
✔️ پاسخ، نکته لطیفی است که از ذهن زیبای علامه طباطبایی تراویده، و آن اینکه: در میان این ابرار که مخاطبان اصلی این آیاتند، عُلیا مخدّره و بانوی باکرامتی است که خدا به پاس حرمتش، از ذکر حوران بهشتی، چشم پوشیده است، و ان کسی نیست جز عصمت کبری و ناموس دهر، فاطمه زهرا (سلام الله علیها).
📚 ر.ک: المیزان، ج20، ص131
____
🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇
@all_mizan
https://eitaa.com/joinchat/490209349C8c72616880