پس اكتفاء نمودن بر عمل

پس اكتفاء نمودن بر عمل به ظواهر دين و رعايت نكردن روح آن، باطل كردن مصالح تشريع و از بين بردن غرض دين است؛ چون اسلام همان‌طور كه مكرر گفته‏‌ايم دين عمل است، نه دين حرف، و شريعت كوشش است نه فرض. و مسلمانان به اين درجه از انحطاط و سقوط اخلاقى و فرهنگى نرسيدند مگر به خاطر همين كه به انجام تشريفات ظاهرى اكتفاء نموده و از روح دين و باطن امر آن بی‌خبر ماندند. دليل اين معنا بيانى است كه ان شاء الله در تفسير آيه ۲۳۱ همين سوره كه می‌فرمايد: “وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ” خواهد آمد.
(تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۵۳: ذیل آیه ۲۲۹ بقره)

▪️۲۴ آبان، چهل‌و‌دومین سالگرد عروج ملکوتی آن عالم ربانی و معلم توحید را گرامی می‌داریم.

#تربیت_انسان

☑️ کانال جلوه نور علوی
@jelvehnooralavi

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.