|
عصر رسول خدا(ص ) بود، در يكى از جنگها، جماعى را به حضور رسول خدا(ص ) آوردند، پيامبر(ص ) پرسيد: (اينها كيستند؟)
حاضران در پاسخ گفتند: (گروهى از مؤ منان هستند)
پيامبر(ص ) به آن گروه رو كرد و فرمود: (ايمان شما به چه پايه اى رسيده است ؟)
آن گروه گفتند: (ايمان ما به پايه اى رسيده است كه :
1 – در برابر بلا، صبر و استقامت كنيم .
2 – و در آسايش برخوردارى از نعمتها، شكر و سپاسگزار هستيم .
3 – و در برابر قضاى الهى ، راضى و خشنود مى باشيم .
پيامبر(ص ) آنها را چنين ستود:
حلماء كادوا من الفقه ان يكونوا انبيا:
(اينها افراد خويشتن دار و دانشمندى هستند كه به خاطر آگاهى و شناخت ، به مقام پيامبران نزديك شده اند)
سپس فرمود: اگر شما همانگونه هستيد كه خودتان بيان كرديد (داراى صبر و شكر و مقام رضا مى باشيد) ساختمانى را كه در آن سكونت نمى كنيد، نسازيد و اموالى را كه نمى خوريد، انباشته نكنيد، و از خدائى كه بازگشت شما به سوى او است بترسيد و پروا نمائيد) (416)
(يعنى با زهد و وارستگى ، آن صفات برجسته ايمان را نگهداريد و تكامل بخشيد)
|
بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
