🔸 و لَوْ تَرى إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا
💠 آیات و احادیثی که در برنامه حجت الاسلام والمسلمین پناهیان با موضوع ” مدیریت ذهن (سوءظن) ” قرائت شد.
🔸 و لَوْ تَرى إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا يا لَيْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآياتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ ﴿٢٧﴾ بَلْ بَدا لَهُمْ ما كانُوا يُخْفُونَ مِنْ قَبْلُ وَ لَوْ رُدُّوا لَعادُوا لِما نُهُوا عَنْهُ وَ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ ﴿٢٨﴾
🔹 اگر هنگامی که آنان را بر آتش [دوزخ] نگه داشته اند ببینی [حالتی ذلت بار و وضعی هول انگیز میبینی] میگویند: ای کاش به دنیا بازگردانده میشدیم، و در آنجا آیات پروردگارمان را تکذیب نمیکردیم، و از مؤمنان میشدیم. (۲۷) [ولی آرزوی آنان از روی صدق و راستی نیست] بلکه آنچه [از حقّانیّت توحید و نبوّت و معاد] پیش از این پنهان میداشتند برای آنان آشکار شده [که این گونه آرزو میکنند]، و اگر به دنیا بازگردانده شوند، یقیناً به کفر و شرکی که از آن نهی شده اند بازمیگردند؛ و مسلماً آنان دروغگویند. (۲۸)
⬅️ سوره انعام، آیات ۲۷ و ۲۸
———–
🔸 ثمَّ أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعاساً يَغْشى طائِفَةً مِنْكُمْ وَ طائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَلْ لَنا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلّهِ يُخْفُونَ في أَنْفُسِهِمْ ما لا يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كانَ لَنا مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ ما قُتِلْنا هاهُنا قُلْ لَوْ كُنْتُمْ في بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى مَضاجِعِهِمْ وَ لِيَبْتَلِيَ اللهُ ما في صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ ما في قُلُوبِكُمْ وَ اللهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ
🔹 سپس بدنبال این غم و اندوه، آرامشی بر شما فرستاد. این آرامش، بصورت خواب سبکی بود که (در شب بعد از حادثه احد،) گروهی از شما را فرا گرفت؛ اماگروه دیگری در فکر جان خویش بودند؛ (و خواب به چشمانشان نرفت.) آنها گمانهای نادرستی -همچون گمانهای دوران جاهلیت- درباره خدا داشتند؛ و میگفتند: «آیا چیزی از پیروزی نصیب ما میشود؟!» بگو: «همه کارها (و پیروزیها) به دست خداست!» آنها در دل خود، چیزی را پنهان میدارند که برای تو آشکار نمیسازند؛ میگویند: «اگر ما سهمی از پیروزی داشتیم، در این جا کشته نمیشدیم!» بگو: «اگر هم در خانههای خود بودید، آنهایی که کشتهشدن بر آنها مقرر شده بود، قطعاً به سوی آرامگاههای خود، بیرون میآمدند (و آنها را به قتل میرساندند). و اینها برای این است که خداوند، آنچه در سینههایتان پنهان دارید، بیازماید؛ و آنچه را در دلهای شما (از ایمان) است، خالص گرداند؛ و خداوند از آنچه در درون سینههاست، با خبر است.
⬅️ سوره آلعمران، آیه ۱۵۴
———–
🔸 امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) فرمودند :
« اتَّقُوا ظُنُونَ المُؤمِنِينَ؛ فإنَّ اللّه َ تعالى جَعَلَ الحَقَّ على ألسِنَتِهم »
🔹 از حدس و گمانهاى مؤمنان بترسيد؛ زيرا خداوند تعالى حق را بر زبانهاى آنان قرار داده است.
———–
📜 بخشی از خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه (قاصعه) ؛ معجزه ای از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)
(https://ahlolbait.com/content/12811/%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87-%D9%88-%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%AE%D8%B7%D8%A8%D9%87-192-%D9%86%D9%87%D8%AC-%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%BA%D9%87-%D9%82%D8%A7%D8%B5%D8%B9%D9%87%D8%9B-%D8%A8%D8%AE%D8%B4-17-%D9%85%D8%B9%D8%AC%D8%B2%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D9%85)———–
🔸 حضرت امام صادق (عليه السلام) فرمودند :
🔹 در زمان حضرت موسى بن عمران دو مرد زندانى بودند و آزاد شدند، كه يكى از آنها چاق و درشت هيكل و ديگرى لاغر بود و مانند حشره اى كوچک گرديده بود.
موسى بن عمران به شخص چاق گفت: اين سرحال بودن بدنت را از چه مىبينم؟ گفت: از خوش گمانى به خدا، و به ديگرى گفت: اين بدحالى را در بدنت از چه مىبينم؟ گفت:از ترس خدا.
موسى بن عمران دستش را بسوى خدا بلند كرد و گفت: پروردگارا شنيدى قول اين دو را اينك آگاهم كن كداميك افضل است؟ خداوند به او وحى كرد كه: آنكه به من خوش گمان است برتر است.
———–
🔸 الكافى ـ به نقل از حسن بن جَهْم ـ : به امام رضا عليه السلام گفتم : مرا از دعا فراموش مكن.
حضرت فرمود : «گمان مىكنى كه من فراموشت مىكنم ؟».
اندكى در خودم انديشيدم و با خود گفتم : او براى شيعيانش دعا مىكند و من نيز از شيعيانش هستم. آن گاه گفتم : نه ، فراموشم نمىكنى.
فرمود : «از كجا فهميدى ؟».
گفتم : من از شيعيانت هستم و تو برايشان دعا مىكنى.
فرمود : «آيا متوجّه چيز ديگرى جز اين شدى ؟».
گفتم : نه.
فرمود : «هرگاه خواستى بدانى كه نزد من چه جايگاهى دارى، ببين من نزدت چه جايگاهى دارم».
———–
🔸 امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) فرمودند :
« الذِكرُ لَيسَ مِن مَراسِمِ اللِّسانِ و لا مِن مَناسِمِ الفِكرِ ، و لكنَّهُ أوَّلٌ مِن المذكورِ و ثانٍ مِنَ الذاكِرِ »
🔹 ياد خدا، نه كار زبان است و نه راه و رسم انديشه، بلكه نقطه آغاز آن، [خداوندِ] ياد شده است و در مرتبه دوم، [شخصِ] ياد كننده جاى دارد.
———–