بر آوردن نياز مؤ من ، برتر از طواف و اعتكاف

صفوان ساربان ، در محضر امام صادق (ع ) بود، مردى به نام (ميمون ) كه از احالى مكه بود، به حضور امام صادق (ع ) آمد و عرض كرد: (دستم تهى شده و نمى توانم كرايه مركبى را كه اجاره كرده ام بپردازم ).
امام صادق (ع ) به صفوان فرمود: (برخيز و برادر دينيت را يارى كن ).
صفوان برخاست ، و همراه ميمون رفت ، تا اينكه خداوند وسائل اداى كرايه او را فراهم فرمود.
سپس صفوان به حضور امام صادق (ع ) باز گشت ، امام از او پرسيد: (حاجت برادر دينيت را چه كردى ؟)
صفوان : خداوند آن را فراهم كرد.
امام صادق : ابتداء قبل از آنكه از پاداش كمك به برادر مؤ من سؤ ال شود فرمود:
انك ان تعين اخاك المسلم احب الى من اسبوع بالبيت
(اگر تو برادر مسلمانت را يارى كنى نزد من بهتر از طواف نمودن يك هفته (يا هفت بار) اطراف كعبه است .)
سپس امام صادق (ع ) فرمود: مردى به حضور امام حسن مجتبى (ع ) آمد، و گفت : (پدر و مادرم به فدايت ، مرا در مورد نيازى كه دارم يارى كن )
امام حسن (ع ) كفش خود را پوشيد و همراه آن مرد، بيرون آمد در مسير راه ، برادرش حسين (ع ) را ديد كه نماز مى خواند، امام حسن (ع ) به آن مرد گفت : (چرا از اباعبدالله (حسين عليه السلام ) درخواست كمك براى رفع نيازت نكردى ؟
آن مرد گفت : پدر و مادرم به فدايت ، همين كار را كردم (و به خدمت حضرت حسين (ع ) براى يارى طلبى رفتم ) آن حضرت عذر خواهى كرد و فرمود: اكنون من در اعتكاف به سر مى برم (يعنى سه روز بايد براى انجام اعتكاف در مسجد بمانم و روزه بگيرم ، و از مسجد خارج نگردم ) امام حسن (ع ) فرمود:
اما انه لو اعانك كان خيرا له من اعتكافه شهرا
(اگر حسين (ع ) تو را در مورد انجام نيازت يارى مى كرد، براى او بهتر از اعتكاف يك ماه بود)⁽⁴⁶⁸⁾