به قرائت قرآن بسیار اهمیت میداد.

به قرائت قرآن بسیار اهمیت میداد. مهم تر از آن به ترجمه و معانی آن بسیار توجه میکرد یکبار در گوشه ای از مسجد نشسته بود.

غرق در قرآن بود. بعد هم رفت پیش یکی از دوستان در مورد بعضی از آیات شروع به سؤال و جواب کرد.

وقتی میخواستیم از مسجد بیرون برویم گفتم خیلی تو قرآن غرق شدی با تعجب نگاهم کرد خیلی آرام گفت: ما خیلی غافل هستیم ما فقط داریم عمرمون رو هدر میدیم. این قرآن مثل یه نامه است که خدا برای ما نوشته ما نباید بدونیم خدا چی گفته و از ما چی میخواد؟

برای من شنیدن این جواب از بچه ای که شوخ و کم سن و سال بود خیلی عجیب بود من بعدها خیلی روی حرف‌های این پسر فکر میکردم علیرضا واقعا انسان خود ساخته ای بود.

خیلی بزرگ تر از سنش میفهمید از میان دعاها و زیارت‌ها به دعای توسل بسیار اهمیت می داد. همیشه میگفت بعد از توکل به خدا توسل به ائمه معصومین حلال مشکلات است. در توسل ها هم به وجود مقدس قمر بنی هاشم(ع) بسیار اهمیت می داد.

📙برگرفته از کتاب مسافر کربلا
https://eitaa.com/joinchat/2843344995C4bdc20cf63