دنيا زندانى است براى مؤ من

محمد بن عجلان مى گويد: در محضر امام صادق (ع ) بودم ، شخصى به حضورش آمد و از فشار زندگى ، به آن حضرت شكايت كرد.
امام : (صبر كن ، خداوند به زودى گشايشى در زندگى تو، پديد آورد).
سپس امام كاظم (ع ) پس از ساعتى سكوت ، به او فرمود: (به من از زندان كوفه خبر بده كه چگونه است ؟)
او گفت : زندان كوفه ، تنگ و متعفن است ، و زندانيان در بدترين شرائط به سر مى برند.
امام صادق : تو اكنون در زندان هستى ، آيا مى خواهى در زندان ، گشايش و رفاه داشته باشى ؟ (آيا نمى دانى كه دنيا براى مؤ من ، زندان است ؟)
و در سخن ديگر فرمود:
الدنيا سجن المؤ من فاى سجن جامنه خير
(دنيا زندان مؤ من است ، از كدام زندان ، به انسان خوشى مى رسد)⁽⁴⁷⁷⁾