مجازات سخت رد كردن مؤ من از در خانه

امام رضا(ع ) فرمود: در زمان بنى اسرائيل (در عصر يوش وصى حضرت موسى عليه السلام ) چهر نفر مؤ من زندگى مى كردند، سه نفر از آنها روزى در خانه يكى از آنها جلسه داشتند، چهارمين مؤ من كه مستمند و ناتوان (مثلا به نام حميد) بود به سوى آن خانه اى كه آنها جلسه داشتند آمد، و در خانه را زد، غلام صاحب خانه بيرون آمد.
حميد گفت : آقايت كجاست ؟
غلام (به درغ ) گفت : در خانه نيست .
حميد از آنجا رفت ، و غلام نيز نزد آقايش برگشت ، آقايش به غلام گفت : چه كسى در را زد؟
غلام گفت : حميد بود و من به او گفتم : آقا در خانه نيست ، صاحب خانه و دو نفر همراه (كه جلسه سه نفرى داشتند) آن غلام را سرزنش نكردند، و اندوهگين نشدند كه مؤ منى را از در خانه ، رد كرده اند، بلكه به ادامه جلسه خود پرداختند (گوئى هيچ گناهى انجام نشده است ).
بامداد فرداى آن روز، آن سه نفر از خانه بيرون آمدند و به سوى مزرعه يا باغى كه از آن يكى از آنها بود حركت كردند.
حميد آن مرد مؤ من ، كه نزد آن سه نفر مى آمد، نزديك خانه ، با آنها ملاقات نمود و به آنها سلام كرد و گفت : (اجازه بدهيد من نيز همراه شما بيايم ).
آن سه نفر گفتند: مانعى ندارد تو نيز با ما بيا، ولى نسبت به پيش آمد روز گذشته (رد كردن حميد از در خانه ) از او عذر خواهى نكردند، و با هم چهار نفرى به راه افتادند، در مسير راه ناگاه قطعه ابرى ، بالاى سر آنها آمد و بر سر آنها سايه افكند، آنها گمان كردند كه آن ابر نشانه باران است ، به راه رفتن خود سرعت دادند (تا باران آنها را نگيرد) ناگهان در ميان آن قطعه ابر، ندا كننده اى فرياد زد: (اى آتش اينها را در كام خود بگير، و من جبرئيل فرستاده خدا هستم )، هماندم آتشى (صاعقه اى ) از درون آن ابر به سوى آنها آمد و آن سه نفر را در كام خود گرفت و به هلاكت رسانيد، و حميد چهارمين نفر تنها و هراسناك در بيابان ماند، و در مورد هلاكت سه دوست خود، در تعجب فرو رفت ، و راز هلاكت آنها را نمى دانست ، به شهر باز گشت ، و به حضور يوشع بن نون (وصى حضرت موسى عليه السلام ) رسيد، و ماجراى هلاكت آن سه نفر، و آنچه را ديده و شنيده بود، براى يوشع نقل كرد.
يوشع به حميد گفت : (آيا نمى دانى كه خداوند بر آن سه نفر خشم كرد، پس از آنكه از آنها خشنود گرديد؟، و اين مجازات نتيجه كارى بود كه با تو كردند).
حميد گفت : (مگر با من چه كردند؟)
يوشع ، جريان رد كردن او را از در خانه خود بيان كرد.
حميد: (من آنها را حلال كردم و بخشيدم ).
يوشع گفت : (اگر اين گذشت تو، قبل از نزول عذاب بود، به حال آنها سود داشت ، ولى اكنون سودى به حالشان ندارد، و شايد بعدا (در عالم برزخ يا قيامت ) به حال آنها سودى داشته باشد.)⁽⁵⁰⁴⁾
(آرى اين است يك نمونه از مكافات شديد آنانكه مؤ منى را از در خانه خود رد مى كنند، و به چنين گناهى بى توجه هستند)